της Σοφίας Χατζοπούλου (ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΗΣ") Και το σήριαλ της αξιολόγησης καλά κρατεί. Από δω το πάνε, από κει το φέρνουν, το τραβάνε, το κονταίνουν. “Θεσμοί”, κυβέρνηση, ΟΟΣΑ προσπαθούν κάπως να περάσουν τα σχέδιά τους, νομοθέτησαν, τρομοκράτησαν αλλά μάταια. Το μικρό γαλατικό χωριό ακόμα αντιστέκεται! Έτσι αποφάσισαν να βάλουν τα μεγάλα μέσα. Το νέο επεισόδιο στοχεύει στον συναισθηματισμό, έχει πολύ δάκρυ και συμπόνοια με λίγη δόση από τη γνωστή διάσπαση και διχόνοια. “Δεν θα αξιολογήσουμε αυτούς που στον καιρό της κρίσης έχουν πάρει στη πλάτη τους τη παιδεία του τόπου!” λέει με πόνο ο Υπουργός Παιδείας στη συνέντευξη στο κρατικό κανάλι. “Όχι! Αυτοί είναι τα θύματα χρόνων κακής εκπαιδευτικής πολιτικής για την οποία φταίει το Υπουργείο!” συνεχίζει με περίσσια δόση αυτοκριτικής και μετάνοιας. “Δεν μπορούμε να ζητάμε να αξιολογήσουμε κάποιον που δεν του προσφέρουμε δυνατότητες επιμόρφωσης, μετεκπαίδευσης, εκπαιδευτικές άδειες, υλικοτεχνική υποδομή..θα ήταν άδικο!” Σχολική αυτονομία, κουπόνια και οι άγνωστες ιστορίες του εκπαιδευτικού νεοφιλελευθερισμού12/23/2017
του Γιώργου Καλημερίδη
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΗΣ") Το τελευταίο διάστημα, παρουσιάζονται ως πανάκεια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του ελληνικού σχολείου, η σχολική αυτονομία, με την έννοια της εκχώρησης του δημόσιου σχολείου σε ιδιωτικούς φορείς και η καθιέρωση εναλλακτικών μορφών χρηματοδότησής του διαμέσου κουπονιών (vouchers). Το πολιτικό πλαίσιο αυτών των εκπαιδευτικών θέσεων στην Ελλάδα είναι τα πορίσματα του εθνικού διαλόγου για την παιδεία (πόρισμα Λιάκου – πόρισμα Γαβρόγλου), η νέα έκθεση του ΟΟΣΑ για το ελληνικό σχολείο, αλλά και η επιθετική υποστήριξη του κ. Μητσοτάκη στο σχολείο της αγοράς. Πρόκειται για την προσπάθεια εμπέδωσης του νέου δημόσιου μάνατζμεντ στις δομές του δημόσιου σχολείου, πολιτική επιλογή, η οποία γνωρίζει μια διακομματική συναίνεση, έστω και αν ο κ. Μητσοτάκης πιο ειλικρινής πολιτικά , από τη σημερινή κυβέρνηση, τονίζει ανοικτά και ξεκάθαρα, σε πλήρη συμφωνία με τον ΟΟΣΑ , την άποψη ότι τα δημόσια αγαθά, όπως η εκπαίδευση, δεν χρειάζεται να παρέχονται απαραίτητα από το δημόσιο τομέα. Μπορούν να εκχωρούνται με δημόσια χρηματοδότηση σε επιχειρηματικούς φορείς . Σύμφωνα με αυτή τη θέση, τα κουπόνια και η εκχώρηση του δημόσιου σχολείου σε ιδιωτικές εκπαιδευτικές επιχειρήσεις είναι μια λύση που προοπτικά εμπεδώνει τον εκπαιδευτικό ανταγωνισμό, συμβάλλει στην άνοδο των εκπαιδευτικών επιπέδων και διαχέει την αριστεία στο σχολείο, παρέχοντας θεωρητικά τη δυνατότητα στα παιδιά των εργατικών στρωμάτων να έχουν μια “ποιοτική εκπαίδευση”, η οποία ταυτίζεται πλήρως με τα ιδιωτικά σχολεία. 3η Αξιολόγηση προγράμματος ESM |
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ Και αγωνααριστερή ριζοσπαστική παράταξη aρχειο
October 2019
κατηγοριεσ |