ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΙΟΛΗΣ (ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ " ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ") Την Παρασκευή 1 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε – κάτω από τη βαριά σκιά των απαιτήσεων του ΟΟΣΑ για νέα αντιεκπαιδευτικά μέτρα – συνάντηση της ΔΟΕ με την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Στη συνάντηση αυτή ο Υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι:
Μόλις 48 ώρες μετά, υπογράφεται από την κυβέρνηση η συμφωνία στα πλαίσια της 3ης Αξιολόγησης προγράμματος ESM, η οποία μεταξύ άλλων, στη σ. 27 προβλέπει ότι:
Με δυο λόγια, το κείμενο της συμφωνίας προβλέπει τα ακριβώς αντίθετα από εκείνα που δήλωσε ο Υπουργός Παιδείας στη ΔΟΕ την 1η Δεκέμβρη. Ας σχολιάσουμε τι θα σημαίνει η εφαρμογή μόνο ενός από τα παραπάνω: Ο αποχαρακτηρισμός της ώρας της σίτισης ως διδακτικής ισοδυναμεί με έμμεση αύξηση του διδακτικού ωραρίου στο δημοτικό σχολείο. Οι θέσεις εργασίας που θα χαθούν είναι χιλιάδες. Ενδεικτικά, μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής, όπως προκύπτει από τον σχετικό πίνακα, τα τμήματα ολοήμερου που λειτουργούν την ώρα της σίτισης σήμερα είναι 2360 (Πίνακας 1). Αντιστοιχούν σε 11.800 ώρες σίτισης την εβδομάδα. Το σύνολο αυτών των ωρών, αν διαιρεθεί με το 24 που είναι το διδακτικό ωράριο ενός αναπληρωτή, αντιστοιχεί σε 492 θέσεις εργασίας. Και μιλάμε μόνο για το λεκανοπέδιο Αττικής! Αν σε αυτά τα δεδομένα προσθέσουμε και την απώλεια θέσεων εργασίας λόγων των συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι μερικές ακόμα χιλιάδες αναπληρωτών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση θα μείνουν άνεργοι την επόμενη σχολική χρονιά. Να σημειώσουμε εδώ, ότι λίγους μήνες πριν, η κυβέρνηση, κάτω από την πίεση των αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος, θεσμοθέτησε την προσμέτρηση της ώρας της σίτισης ως διδακτικής όχι μόνο στον υπεύθυνο του ολοήμερου αλλά σε όλους τους εκπαιδευτικούς που εμπλέκονται σε αυτήν. Το αβίαστο συμπέρασμα είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μεγάλες αναμετρήσεις – αν μάλιστα λάβουμε υπόψη και τα συνολικά ζητήματα που θέτουν τα προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης. Σήμερα, το εκπαιδευτικό ζήτημα, είναι στενά και αλληλένδετα δεμένο, όσο ποτέ, με το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα: την καπιταλιστική κρίση και τις ασκούμενες από το μνημονιακό καθεστώς και τα κόμματα που το υπηρετούν μνημονιακές πολιτικές. Στο χώρο της εκπαίδευσης, τα προαπαιτούμενα της συμφωνίας που ήδη αναφέραμε, έρχονται να προστεθούν στα επίδικα της περιόδου: δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση, πολιτική μηδενικών διορισμών, παιδαγωγική επάρκεια, νέες υποστηρικτικές δομές. Το εκπαιδευτικό κίνημα και ιδιαίτερα η ανεξάρτητη, ριζοσπαστική, ταξική του πτέρυγα, οφείλουν να οργανώσουν αυτή τη μάχη, με στόχο την ανατροπή των νέων μέτρων, αλλιώς θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα εντελώς διαφορετικό, πιο δυσμενές τοπίο στην εκπαίδευση τη νέα σχολική χρονιά.
Comments are closed.
|
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ Και αγωνααριστερή ριζοσπαστική παράταξη aρχειο
October 2019
κατηγοριεσ |