Η ετήσια κοπή πίτας του Συλλόγου θα γίνει την Παρασκευή 30 Ιανουαρίου και ώρα 11:30 εώς 13:00 στα «ΛΙΘΑΡΙΤΣΙΑ» (Γούναρη 42). Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης εκτός από τον καφέ και τα κεράσματα που θα απολαύσουμε θα γίνει η βράβευση των συναδέλφων που συνταξιοδοτήθηκαν καθώς και η βράβευση των παιδιών των συναδέλφων που φέτος πέρασαν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Σε περίπτωση που το παιδί κάποιου συναδέλφου πέρασε αλλά δεν έχουν αποσταλεί τα στοιχεία ακόμη στο σύλλογο παρακαλούμε στείλτε τα στο e-mail του συλλόγου [email protected] ή στο φαξ 2109617977 υποψη Τσακανίκα Σταυρούλας-γραμματέα συλλόγου. Σας περιμένουμε όλους! Ένας δικός μας άνθρωπος, ο δάσκαλος Κώστας Παπλωματάς, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Περιστερίου «ΕΛΛΗ ΑΛΕΞΙΟΥ» , άφησε την τελευταία του πνοή απροσδόκητα χτές βράδυ. Σε τούτες τις ώρες τα λόγια περισσεύουν αλλά και η σιωπή δεν μπορεί να κρύψει ότι ο Κώστας Παπλωματάς ήταν ξεχωριστός στο Σύλλογό του και στον κλάδο. Άνοιγε διάπλατα παράθυρα στον κοινό αγώνα για την ανατροπή της βαρβαρότητας, για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου. Με αυτές τις σκέψεις το ΔΣ του Συλλόγου μας εκφράζει τα συλλυπητήριά του στην οικογένειά του και καταθέτει στεφάνι στη μνήμη του με την πεποίθηση ότι ο Κώστας Παπλωματάς θα βρίσκεται στους αγώνες για να γεμίζει «το ζεστό ψωμί, το τραπέζι του κόσμου». Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί αύριο Τρίτη 20/1/2015 στον Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών (πλησίον του ΙΚΑ Περιστερίου) στις 4:00 μ.μ. και θ’ ακολουθήσει η ταφή στο Κοιμητήριο του Αγίου Βασιλείου.
"...Γιατί οι άνθρωποι υπάρχουν
απ' τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων....." Τ. Λειβαδίτης Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, σου γράφω τη θλίψη μου. Όλα στο σχολείο είναι όπως τα άφησες… Και ίσως χειρότερα… Εσύ τουλάχιστον πρόλαβες και περιέσωσες την αξιοπρέπειά σου. Εσένα δεν σε νίκησαν οι απογοητεύσεις, οι πίκρες και οι θυμοί. Στάθηκες ορθός, σαν δυνατό δέντρο. Έφυγες στολίζοντας μια χούφτα χώμα και ώρες-ώρες τις θύμισες μας Με τα μεγάλα σου βήματα άνοιξες δρόμους Δρόμους δύσκολους, αλλά ανοιχτούς μέχρι σήμερα. Εκείνο που μένει σε όλους εμάς τους λιγότερο μαχητικούς και περισσότερο ρομαντικούς-απελπισμένους, είναι να τους αναζητήσουμε και να τους πορευτούμε. Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, σου γράφω τη θλίψη μου. Τίποτα δεν άλλαξε, αλλά και τίποτα δεν έμεινε ίδιο… Τον σκονισμένο μαυροπίνακα αντικατέστησε ο διαδραστικός, και την κιμωλία ο μαρκαδόρος… Και ενίοτε τα πλήκτρα κάποιου υπολογιστή! Και τα παιδιά; Σχεδόν αμήχανα, μέσα σε χαοτικές καταστάσεις βλέπουν την όμορφη και παράξενη πατρίδα τους, να τα πουλά »γνήσια» ψέματα… Και επιμένουν να ψάχνουν, κάποιο ζεστό κρησφύγετο, για να στεγάσουν τα προδομένα τους όνειρα. Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, σου γράφω τη θλίψη μου. Σηκώνομαι στις μύτες των ποδιών – είσαι ψηλός τεντώνω το χέρι μου και ακουμπώ στις πληγές σου, ένα άσπρο τριαντάφυλλο… Γίνεται κόκκινο!!! Η συνάδελφός σου Α. Π Ο Νίκος Τεμπονέρας ζει και θα ζει στους αγώνες μας το ποιημα "αλιευτηκε" από το αφιέρωμα του alfavita,gr στη μνημη του Νίκου Τεμπονέρα που μπορειτε να δειτε ΕΔΩ |
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ- ΑΠΟΦΑΣΕΙΣΑποφάσεις ΔΣ και ΓΣ, Εγγραφείτε στην κοινότητα Viber του συλλόγου για λήψη άμεσης και έγκαιρης ενημέρωσηςΑρχειο
November 2023
Κατηγοριες
All
|